Lachende gezichten en wilde dieren
Blijf op de hoogte en volg Danick
10 November 2014 | Nepal, Kathmandu
Weer even een nieuwe update vanuit Nepal, weer vele leuke momenten meegemaakt. Zo zijn we een dag met de oudste meiden naar Baktapur geweest een van de grootste steden vol met mooie tempels. Niet alleen mooi om deze mooie tempels te bezichtigen maar ook om met de meiden in een nepalees cafe wat te gaan eten. Zelf zou je daar als Europeaan niet snel binnen gaan maar toch was het erg leuk!
We zijn veel bezig met de kinderen en die lachende gezichtjes, die zijn geweldig. Zo was ik van de week aan het wassen, en een aantal 3 jarige kwamen me helpen. Was zo verbaast dat ze al door hadden hoe het moest, ook al duurde het misschien langer, die pret was het allemaal waard. Ook zijn we met deze kleinste een stukje gaan wandelen. Ze waren nog nooit buiten het tehuis geweest, ze riepen tegen iedereen goededag, de koeien die langsliepen en de motoren die langsreden werden met open mond bewondert. Wat voor ons normaal is, was dat voor hun niet. Kopana, een meisje van 1,5 jaar kon nog niet zelfstandig lopen. Dat word hier in het tehuis ook niet erg aangemoedigd. Iedere dag hebben we geoefend, en nu zetten ze pas haar eerste zelfstandige passen! Zo trots!
Toch is een andere cultuur vaak ook erg anders en moet je je erg aanpassen, maar dat betekend niet dat ze niet open staan voor nieuwe ideeen. Zo word ieder kind hier een keer in de week gewassen. Er worden een grote teil met koud water buiten gezet, waar de kinderen vluchtig in worden gewassen, vervolgens worden ze ingesmeerd met olie. Ze laten de kinderen gerust zo een aantal uur lopen zonder luieren waardoor ze zich weer snel hebben onder geplast. Samen met de andere vrijwilligers zijn we op pad gegaan voor babybadjes en handdoeken, zodat ze toch iets fijner gewassen kunnen worden. Wat was dat leuk om een aantal dagen later de spullen te kunnen gebruiken en ze daarna meteen een luier aan te kunnen geven.
In het tehuis moeten voornamelijk de kinderen verzorgt worden, maar hulp in de keuken is ook altijd welkom. Van de week hebben we geholpen met Moomoo's te maken, dit zijn kleine hapjes van deeg gevuld met kip en groente. Erg lekker maar veel werk, zeker als dit voor ongeveer 45 kinderen is. Spierballen zullen we wel hebben als we weer terug zijn haha!
We zijn inmiddels 4 weken in Nepal, van het weekend hadden we een safari gepland om hopelijk toch iets meer van het land en de dieren te zien! Zo hebben we een bezoek gebracht aan een olifanten opvang, waar ze worden getraind om te worden in gezet voor de bescherming van het dorp en het nationaal park. De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken voor een boottocht. We hebben een grote krokodil gespot aan de zijkant van de rivieren en vele mooie vogels hebben ons voorbij gevlogen. Wauw. Na al dit moois, zijn we te voet de jungle in gegaan. Eerst kregen we van tevoren te horen wat we moesten doen als we een tijger, neushoorn of olifant van dichtbij tegen zouden komen. In een boom klimmen, zigzaggend wegrennen of juist geluid maken. We hoopte in ieder geval alle 3 dat we deze opdrachten niet hoefde uit te voeren en dat is gelukkig goed gekomen. Nog wel verse sporen van een tijger tegen de boom gevonden. Na de wandeling in de jungle zijn we gaan douche met de olifanten. Je moest jezelf op de olifant heisen maar ik gooide mn verkeerde been omhoog waardoor ik eerst achterste voren op de olifant zat hahaha! Echt weer een Danick actie! Maar wat was dat gaaf om samen met kirsten en inge op zo'n groot beest te zitten. Vol enthousiasme, adrenaline en helemaal doorweekt kwamen we er weer af. Smiddags met de jeep nog een aantal uur de jungle ingereden, wat erg gaaf was! De volgende ochtend zijn we op de olifant voor de laatste keer de jungle in geweest. We hadden een eigewijze olifant die ons spannende momenten opleverde maar gelukkig had de begeleider hem goed onder controle en was ook dit weer een kei leuke ervaring.
Smiddags zijn we weer terug gegaan naar het tehuis. Het was weer erg leuk om de kinderen weer te zien en gelukkig blijven we hier nog een aantal weken! De reacties op m'n reisverslagen zijn erg leuk om te lezen! Tot snel weer!
We zijn veel bezig met de kinderen en die lachende gezichtjes, die zijn geweldig. Zo was ik van de week aan het wassen, en een aantal 3 jarige kwamen me helpen. Was zo verbaast dat ze al door hadden hoe het moest, ook al duurde het misschien langer, die pret was het allemaal waard. Ook zijn we met deze kleinste een stukje gaan wandelen. Ze waren nog nooit buiten het tehuis geweest, ze riepen tegen iedereen goededag, de koeien die langsliepen en de motoren die langsreden werden met open mond bewondert. Wat voor ons normaal is, was dat voor hun niet. Kopana, een meisje van 1,5 jaar kon nog niet zelfstandig lopen. Dat word hier in het tehuis ook niet erg aangemoedigd. Iedere dag hebben we geoefend, en nu zetten ze pas haar eerste zelfstandige passen! Zo trots!
Toch is een andere cultuur vaak ook erg anders en moet je je erg aanpassen, maar dat betekend niet dat ze niet open staan voor nieuwe ideeen. Zo word ieder kind hier een keer in de week gewassen. Er worden een grote teil met koud water buiten gezet, waar de kinderen vluchtig in worden gewassen, vervolgens worden ze ingesmeerd met olie. Ze laten de kinderen gerust zo een aantal uur lopen zonder luieren waardoor ze zich weer snel hebben onder geplast. Samen met de andere vrijwilligers zijn we op pad gegaan voor babybadjes en handdoeken, zodat ze toch iets fijner gewassen kunnen worden. Wat was dat leuk om een aantal dagen later de spullen te kunnen gebruiken en ze daarna meteen een luier aan te kunnen geven.
In het tehuis moeten voornamelijk de kinderen verzorgt worden, maar hulp in de keuken is ook altijd welkom. Van de week hebben we geholpen met Moomoo's te maken, dit zijn kleine hapjes van deeg gevuld met kip en groente. Erg lekker maar veel werk, zeker als dit voor ongeveer 45 kinderen is. Spierballen zullen we wel hebben als we weer terug zijn haha!
We zijn inmiddels 4 weken in Nepal, van het weekend hadden we een safari gepland om hopelijk toch iets meer van het land en de dieren te zien! Zo hebben we een bezoek gebracht aan een olifanten opvang, waar ze worden getraind om te worden in gezet voor de bescherming van het dorp en het nationaal park. De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken voor een boottocht. We hebben een grote krokodil gespot aan de zijkant van de rivieren en vele mooie vogels hebben ons voorbij gevlogen. Wauw. Na al dit moois, zijn we te voet de jungle in gegaan. Eerst kregen we van tevoren te horen wat we moesten doen als we een tijger, neushoorn of olifant van dichtbij tegen zouden komen. In een boom klimmen, zigzaggend wegrennen of juist geluid maken. We hoopte in ieder geval alle 3 dat we deze opdrachten niet hoefde uit te voeren en dat is gelukkig goed gekomen. Nog wel verse sporen van een tijger tegen de boom gevonden. Na de wandeling in de jungle zijn we gaan douche met de olifanten. Je moest jezelf op de olifant heisen maar ik gooide mn verkeerde been omhoog waardoor ik eerst achterste voren op de olifant zat hahaha! Echt weer een Danick actie! Maar wat was dat gaaf om samen met kirsten en inge op zo'n groot beest te zitten. Vol enthousiasme, adrenaline en helemaal doorweekt kwamen we er weer af. Smiddags met de jeep nog een aantal uur de jungle ingereden, wat erg gaaf was! De volgende ochtend zijn we op de olifant voor de laatste keer de jungle in geweest. We hadden een eigewijze olifant die ons spannende momenten opleverde maar gelukkig had de begeleider hem goed onder controle en was ook dit weer een kei leuke ervaring.
Smiddags zijn we weer terug gegaan naar het tehuis. Het was weer erg leuk om de kinderen weer te zien en gelukkig blijven we hier nog een aantal weken! De reacties op m'n reisverslagen zijn erg leuk om te lezen! Tot snel weer!
-
10 November 2014 - 13:33
Anny En Jos:
Lieve Danick. Wat een leuk verhaal heb je geschreven. Devtijdbgaat snel al weer 4 weken weg. Je maakt leuke bijzondere dingen mee. Geniet ervan meisje. Tot snel -
10 November 2014 - 16:48
Els Bakx:
hoi Danick
Het doet goed te lezen dat je het zo naar je zin hebt, en dat je toch ook iets van de omgeving kan zien. Wat een ervaringen. Geniet met volle teugen, maar dat zal je beslist doen. Lieve groetjes Els -
10 November 2014 - 16:56
Léonie:
Heee zus !
Zo te zien vermaak jij je wel daar !
Ontzettend gaaf om die fotos van die dieren te zien en natuurlijk die schattige/lieve kindjes !
Pap en mam zijn al bijna overgehaald om er een te adopteren ! (was het maar waar .. )
Nog heel veel plezier daar en geniet er van !
Dikke kus ! XX -
10 November 2014 - 17:52
Fam Sweep:
nog veel plezier ik zie dat het goed gaat groetjes sweepjes -
10 November 2014 - 19:15
Caren:
Wat een ervaringen maken jullie mee. Fantastisch. Heb je je verrekijker nog nodig? Veel plezier nog. Groetjes van ons -
10 November 2014 - 19:55
Els Willemen:
Hey Danick,
geweldig om je verslag weer te lezen,mooie foto.s ook, zou zo met je willen ruilen,wat een ervaring,
lekker blijven knuffelen met de kindjes hoor! gr.els w. -
10 November 2014 - 20:17
Ingrid De Werk:
Wow wat een belevenis en die foto's. Wat een heerlijke blije kindjes, mooie natuurfoto's en vooral jou te zien genieten.
Alweer 4 weken op pad. Tijd gaat zeker hard. We denken vaak aan je en vragen ons af hoe je het maakt. Nou helemaal goed. Geniet nog maar fijn verder en ik kijk al uit naar je volgende verslag.
groetjes Ingrid -
10 November 2014 - 21:56
Wil En Jos:
Hallo Danick
Wat leuk en bijzonder om dit allemaal te lezen en te zien op de foto's.
En wat een mooie ervaring voor jullie om dit op deze manier mee te maken en voor de kindjes te mogen zorgen.
Het ga je goed meidje geniet ervan.
groetjes Fam.Lips
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
