De laatste dagen in het tehuis!
Blijf op de hoogte en volg Danick
26 November 2014 | Nepal, Kathmandu
De laatste dagen zijn helaas alweer voorbij in het Children’s Home. De tijd is ontzettend snel gegaan. Weer een terugblik op de afgelopen dagen.
Zo zijn we nog met de oudste meiden een dag naar Budhanilkantha geweest. Sochtends vertrokken we optijd en met zn 17e in een busje kwamen we een uurtje later na veel liedjes te hebben gezongen aan in dit dorpje. Dit dorpje is bijzonder omdat er een grote buddha in het water ligt. De dag dat wij er waren was er een feestdag, wat inhield dat er vele mensen in de rij stonden om de buddha te eren. Dit deden ze door verschillende soorten eten bij de Buddha weg te legen. Wat is het toch mooi om bepaalde dingen mee te maken van een andere cultuur. Na dit dorpje uitgebreid bekeken te hebben zijn we met zn alle ergens gaan eten.
Ook leren ze ons in het tehuis typisch Nepalees te koken. Zo hebben we op een ochtend Rotti met suiker gemaakt. Het smaakt eigenlijk hetzelfde als een pannekoek, alleen is het dan van bloem, suiker en water gemaakt. Hier kregen we een soort frietjes bij geserveerd haha. Wat een combinatie in de ochtend haha, daarom hadden we maar gevraagd of we savonds de frietjes kregen. Chilly Chicken hebben we ook leren maken, wat erg lekker was. Ze houden hier trouwens erg van pittig eten, vaak zijn we toch wel erg blij met ons glas water.
Een bezoek aan Patan, de derde koningsstad kan natuurlijk niet ontbreken tijdens ons verblijf in Nepal. Vroeg in de ochtend vertrokken we om in de overvolle bus naar Patan te gaan. Hoe we in het begin het lastig vonden met de overvolle bus te gaan, bang om er uit te vallen, zo dicht op elkaar te staan, zo makkelijk gaat het nu. Iedereen helpt elkaar, komt er een moeder met kind binnen in de drukke bus dan is het normaal dat het kind bij iemand op schoot word geplaatst bij diegene die een zitplaats heeft. Voor volle tassen hetzelfde. We zijn in Patan naar een Buddha tempel geweest. Deze tempel was gebouwd van maar liefst 9000 buddha’s. Wat was dit mooi om te zien. De monnik die langs liep begroete ons nog en legde zn hand op mn arm. Nu moet ik toch wel gezegend zijn voor de rest van mn leven haha!
De tijd in het weeshuis was gezellig en erg leerzaam. Vele malen dat we geen elektriciteit hadden of een koude douche, je kleren wassen met de hand, of 2 keer per dag rijst met Dalbat eten. De lachende kinder gezichten als je de bellenblaas of de smink te voorschijn haalde, de snottebellen, maar voornamelijk als je je wat minder voelde dat er een klein hummeltje je een dikke knuffel kwam geven. Stuk voor stuk hebben al deze 40 kinderen iets speciaals, waar we veel van geleerd hebben. Onze ‘’barbie haren’’ zijn verschillende malen ingevlochten, wat ze erg leuk vonden. De serieuze gesprekken met de meiden over hun levensverhaal, de uitleg die we gegeven hebben hoe ze maandverband moeten gebruiken. De dagjes weg met de meiden, en de wandelingen met de 3 jarige. Had badritueel met alle kinderen, hoe ze het eerst totaal niks vonden en het steeds leuker gaan vinden. Mijn nepaleese naam Durga, hoe al de kinderen mij noemen, en waar ik net zo goed naar luister als naar Danick. Morgen is echt de allerlaatste dag in het tehuis, maar ik kijk er met een grote glimlach op terug. Gelukkig hebben we morgen nog een dag om ze allemaal nog een dikke knuffel te geven.
Hierna vertrekken we naar Pokhara, een mooie stad met een groot meer en waar vele trekkingen van start gaan. Ook wij gaan een 4 daagse trekking doen. Onze rugzakken zijn gepakt. De laatste dagen kunnen van start gaan. We hebben er zin in!!
Zo zijn we nog met de oudste meiden een dag naar Budhanilkantha geweest. Sochtends vertrokken we optijd en met zn 17e in een busje kwamen we een uurtje later na veel liedjes te hebben gezongen aan in dit dorpje. Dit dorpje is bijzonder omdat er een grote buddha in het water ligt. De dag dat wij er waren was er een feestdag, wat inhield dat er vele mensen in de rij stonden om de buddha te eren. Dit deden ze door verschillende soorten eten bij de Buddha weg te legen. Wat is het toch mooi om bepaalde dingen mee te maken van een andere cultuur. Na dit dorpje uitgebreid bekeken te hebben zijn we met zn alle ergens gaan eten.
Ook leren ze ons in het tehuis typisch Nepalees te koken. Zo hebben we op een ochtend Rotti met suiker gemaakt. Het smaakt eigenlijk hetzelfde als een pannekoek, alleen is het dan van bloem, suiker en water gemaakt. Hier kregen we een soort frietjes bij geserveerd haha. Wat een combinatie in de ochtend haha, daarom hadden we maar gevraagd of we savonds de frietjes kregen. Chilly Chicken hebben we ook leren maken, wat erg lekker was. Ze houden hier trouwens erg van pittig eten, vaak zijn we toch wel erg blij met ons glas water.
Een bezoek aan Patan, de derde koningsstad kan natuurlijk niet ontbreken tijdens ons verblijf in Nepal. Vroeg in de ochtend vertrokken we om in de overvolle bus naar Patan te gaan. Hoe we in het begin het lastig vonden met de overvolle bus te gaan, bang om er uit te vallen, zo dicht op elkaar te staan, zo makkelijk gaat het nu. Iedereen helpt elkaar, komt er een moeder met kind binnen in de drukke bus dan is het normaal dat het kind bij iemand op schoot word geplaatst bij diegene die een zitplaats heeft. Voor volle tassen hetzelfde. We zijn in Patan naar een Buddha tempel geweest. Deze tempel was gebouwd van maar liefst 9000 buddha’s. Wat was dit mooi om te zien. De monnik die langs liep begroete ons nog en legde zn hand op mn arm. Nu moet ik toch wel gezegend zijn voor de rest van mn leven haha!
De tijd in het weeshuis was gezellig en erg leerzaam. Vele malen dat we geen elektriciteit hadden of een koude douche, je kleren wassen met de hand, of 2 keer per dag rijst met Dalbat eten. De lachende kinder gezichten als je de bellenblaas of de smink te voorschijn haalde, de snottebellen, maar voornamelijk als je je wat minder voelde dat er een klein hummeltje je een dikke knuffel kwam geven. Stuk voor stuk hebben al deze 40 kinderen iets speciaals, waar we veel van geleerd hebben. Onze ‘’barbie haren’’ zijn verschillende malen ingevlochten, wat ze erg leuk vonden. De serieuze gesprekken met de meiden over hun levensverhaal, de uitleg die we gegeven hebben hoe ze maandverband moeten gebruiken. De dagjes weg met de meiden, en de wandelingen met de 3 jarige. Had badritueel met alle kinderen, hoe ze het eerst totaal niks vonden en het steeds leuker gaan vinden. Mijn nepaleese naam Durga, hoe al de kinderen mij noemen, en waar ik net zo goed naar luister als naar Danick. Morgen is echt de allerlaatste dag in het tehuis, maar ik kijk er met een grote glimlach op terug. Gelukkig hebben we morgen nog een dag om ze allemaal nog een dikke knuffel te geven.
Hierna vertrekken we naar Pokhara, een mooie stad met een groot meer en waar vele trekkingen van start gaan. Ook wij gaan een 4 daagse trekking doen. Onze rugzakken zijn gepakt. De laatste dagen kunnen van start gaan. We hebben er zin in!!
-
26 November 2014 - 16:03
Alexandra:
Jeetje danick wat een leuke verhalen, weer veel mee gemaakt. Stiekem toch wel een beetje jaloers, lijkt me een mooie ervaring. Een reis vol mooie, lieve, ontroerende, aangrijpende en leerzame momenten. Neem al die verhalen maar mee naar de poort, ik denk dat ingrid de eerste dagen dat jij terug bent alle roosters maar dicht moet doen, hahah. Nog veel plezier daar en tot gauw. Liefs alex -
26 November 2014 - 17:04
Caren:
Lieve Durga, heel veel succes morgen op jullie laatste dag met alle lieve kinderen en volwassenen.
En heeeel veel plezier komende week.
Wij wachten met smart op jullie! -
26 November 2014 - 18:31
Tante Liesje:
Ha Durga, wat een mooie naam is dat zeg! Heel veel plezier de laatste week. Vele groetjes -
26 November 2014 - 21:36
Ans En Tom:
Lieve Meiden,
Wat is het allemaal toch snel gegaan. Weer afscheid genomen van die lieve kindjes en een fantastische ervaring rijker geworden.
En nu heerlijk genieten in Pokhara. Het is daar erg relaxed en prachtig. Misschien doen jullie de zelfde trekking als wij hebben gedaan. Van Naya Pul, Ghorapani en dan weer dalen langs de Kali Ghandaki naar Beni. Soms wel pittig hoor met een hele dag trappen op lopen, pfff als we daar nog aan denken. Als de sunrise op Poon Hill mogelijk is, dan doen!! Wij hadden veel sneeuw, maar was prachtig. Wel vroeg op en in het donker KLIMMEN!! Maar de moeite waard.
Nou meiden, geniet er van, pas op elkaar en als jullie uitgenoten zijn, verwachten we jullie weer veilig thuis ;-)
Liefs, Ans en Tom -
27 November 2014 - 09:01
Anny En Jos:
Leuk om te lezen. Geniet van jullie laatste weekje. Wat is het snel om gegaan. Tot snel we zijn benieuwd naar je verhalen en foto's. Groetjes Anny en Jos -
27 November 2014 - 18:55
Jac En Adje:
Hallo Durga, leuk om weer te lezen wat jullie allemaal weer meegemaakt hebben. De tijd gaat snel.
Geniet nog van je laatste dagen en een goede vlucht naar huis. Liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
